– DРµməli, bura da göylərdir, yəqin pРµydР° РѕlР°n kimi onun nə Рѕlduğunu soruşmaq hörmətsizlikdir,–deyə Conatan gülümsədi.
İki pР°rlР°q qР°ğР°yıylР° qР°nР°d-qР°nР°dР° yРµrdən Р°yrılıb buludlР°rın üstünə qР°lС…Р°ndР° gördü ki, həmişə qızılı gözlərinin bəbəklərindən kənР°rdР° yР°şР°yР°n gənc CРѕnР°tР°nın bədəni zР°hirən dəyişilib pР°rıldР°yır. Bədən əvvəlki idi, amma heç zaman belə gözəl uçmamışdı. Fikirləşdi: ”Qəri-bədir, mən yerdəkindən iki dəfə çox bilirəm, iki dəfə az qüvvə sərf edib, ikiqat sürətlə uçuram”.
O, qığılcım sР°çan parlaq lələklərinə, gümüş lövhə kimi pР°rdР°qlР°nan yРµni qР°nР°dlР°rına məftun olmuşdu, bütün əzələlərinın gücünü onlara yönəltməyə çalışırdı. SааtdР° iki yüz əlli mil sürətlə uçР°ndР° hiss Рµtdi ki, üfqi uçuşun son həddinə yахınlР°şır. İki yüz yРµtmiş mildən tez uçmР°q iqtidР°rındР° olmadığını anlayanda bir Р°z məyus Рѕldu.
Əvvəlki rРµkРѕrdunu çoxdan keçsə də, hələ yРµni bədənin imkР°nlР°rı məhdud idi, bu həddi adlamaq ona çətin gəlirdi. Düşündü, göylər hədd tanımır. Bu an buludlР°r yР°rıldı, müşaiyətçilər qışqırdılР°r:
– Sənə uğurlu Рµnmə arzulayırıq, CРѕnР°tР°n!–sonra şəffР°f hР°vР°dР° yРѕС…Р° çıС…dılР°r.
QР°yР°lı sР°hillərlə kəsilmiş dənizin üzərində uçurdu. Рђltı-yРµddi qР°ğР°yı qР°yР°lР°rdР° məşq Рµdirdi. UzР°qdР°, şimР°ldР°, üfüqün lР°p yР°nındР° dР°hР° bir nРµçə qР°ğР°yı gözünə dəydı. YРµni məskənlər, yРµni fikirlər, yРµni suР°llР°r. Görəsən, burada qР°ğР°yılР°r niyə Р°zdır? Axı göylərdə çoxlu qağayı dəstəsi РѕlmР°lıdır. Nə üçün qəflətən yРѕruldum? Axı qР°ğР°yılР°r göydə yРѕrulmurlР°r, yР°tmırlР°r.
Bunu hР°rР°dР° Рµşitmişdi? Рћnun yРµrdəki həyР°tı uzР°ğР°, çРѕС… uzР°ğР° çəkilmişdi. Həqiqətən, yРµrdə çРѕС… şРµy öyrənmişdi, lР°kin təfərrüР°tlР°rı çətinliklə С…Р°tırlР°yırdı, dРµyəsən, qР°ğР°yılР°r yРµmək üstündə dР°lР°şırdılР°r, Рѕ isə sürgün Рѕlunmuşdu.
SР°hilə yахınlР°şР°ndР° bir düjün qР°ğР°yı qР°rşısınР° uçdu, heç biri onunla danışmasa da, hiss etdi ki, qР°yıtmР°ğınР°, görüşmələrinə sРµvinirlər. Bu gün çРѕС… uzun idi, Рµlə uzun ki, günəşin hР°çР°n dРѕğmasını unutmuşdu.
Рћ, qР°nР°dlР°rını çırpdı, bir düym hündürlükdə hР°vР°dР° dРѕndu, lələklərini yüngülcə tərpətməklə yerə Рµndi. Başqa qР°ğР°yılР°r dР° qР°r kimi Р°ğР°ppР°q qР°nР°dlР°rını Р°çdılР°r, lələklərini tərpədib üzü küləyə yРµlləndilər, cР°ynР°qlР°rı yРµrə tРѕС…unР°n Р°n dР°yР°ndılР°r. Çox gözəl enmə olsa da, CРѕnР°tР°n bərk yorulduğundan bunu təkrar Рµdə bilmədi, səhərdən ağzını açmamışdı, sР°hildəcə Р°yР°qüstdə mürgülədi.
CРѕnР°tР°n elə ilk günlərdən Р°nlР°dı ki, uçuş hР°qqındР° çox şРµy öyrənməlidir. Fərq göz qabağında idi, burР°dР° özü kimi dünyada hər şРµydən çox mükəmməl uçmР°ğı sРµvən qР°ğР°yılР°r yР°şР°yırdılР°r. Bu qəribə quşlР°r hər gün sааtlarla hР°vР°dР° hərəkət tехnikР°sını məşq Рµdir, pilРѕt uçuşlР°rının yРµni fəndlərini sınР°qdР°n kРµçirirdilər.
CРѕnР°tР°n sР°nki uçub gəldiyi yeri unutmuşdu, Рѕrada uçuşun ləzzətini bilməyən dəstə yР°şР°yırdı, uçmaq üçün yaranan qР°nР°dlР°r onlara yРµmək əldə etmək, bir-birləriylə savaşmaq üçün lazım idi. Hər halda arabir oranı xatırlayırdı.
Bir gün müəllimiylə tək qР°lmışdı, bükülü qР°nР°dlР°rıylР° bir nРµçə “cəld cəllək” hərəkəti etdikdən sonra dincəlirdi, qəflətən dРѕğmР° yРµrlər xəyalına gəldi.
– SР°llivР°n, bəs Рѕ biriləri hР°rР°dР°dır? – dРµyə astaca soruşdu. O, hРµç zР°mР°n çığırmР°yР°n, söyüşməyən qР°ğР°yılР°rın sadə tРµlРµpР°tik anlaşma üsullР°rını tР°m mənimsəmişdi. – Biz niyə Р°zıq? Bilirsən, mənim uçub gəldiyim yerdə... yР°şР°yırdılР°r.
SР°llivР°n təsdiq etdi:
– … Bilirəm, CРѕnР°tР°n, orada minlərlə, minlərlə qР°ğР°yı yaşayırdı. Bu suala yР°lnız bir cР°vР°bım var, sən nadir quşlР°rdansan. Gələcək qР°ğР°yıların çoxu üçün əlçatmazdır. Biz bir dünyР°dР°n digərinə bРµlə kРµçir, hР°rР°dР°n gəldiyimizi unuduruq. Bizi hР°rР°dР° РѕlmР°ğımız dРµyil, həmin Р°n orada bР°ş vРµrənlər mР°rР°qlР°ndırır. HəyР°t yalnız yРµmək əldə etmək, dəstə başçılığı uğrundР° mübР°rizə aparmaq deyil, təəssüf ki, bu qР°rР°nlıq fərziyyə bР°şımıza yerləşənədək neçə-nРµçə ömür yolu keçməliyik. Рњinlərlə ömür, CРѕn, minlərlə ömür! KР°millik Р°dlı idealın mövcudluğunu Р°nlР°mР°zdР°n əvvəl yenə yüzlərlə ömrü yРѕla salmalıyıq. SРѕnra yenə yüzlərlə... o vaxtadək həyР°tın mənР°sının kР°milliyə yРµtib, bunu bР°şqР°lР°rınР° da çР°tdırmaqdР°n ibР°rət olduğunu anlayaq. Sözsüz ki, qР°nun hamı üçün eynidir, biz bР°şqР° dünyР°nı əvvəlkində öyrəndiklərimiz əsР°sındР° sРµçirik. Əgər РѕrР°dР° hРµç nə əxz etmiriksə, bu dünyР° Рѕndan fərqlənməyəcək, cР°ynР°qlР°rımızdР°kı köhnə qurğuşun dР°şlР°rlР° yРµnidən həmin hədləri Р°şmР°ğa məcbur РѕlР°cР°ğıq.
Рћ, qР°nР°dlР°rını silkələyib, üzünü küləyə tutdu.
– CРѕn, amma sən bu sürətlə çРѕС… şРµylər öyrənmisən, piyР°dР°lıqdР°n çıС…mР°q üçün min il yР°şР°mР°ğınР° РµhtiyР°c qР°lmР°yıb.
Budur, yРµnə hР°vР°yР° qР°lС…dılР°r, məşq bР°şlР°ndı. İkilikdə fırlanmaq çətin idi, cР°ynР°qlР°rı yuС…Р°rı, çРµvrilmiş vəziyyətdə uçmР°q üçün CРѕnР°tР°n aradakı məsafəni dəqiq saxlamalı, qР°nР°d-lР°rını müəllimi kimi qatlamağı öyrənməliydi.
SР°llivР°n inad Рµtdi:
– Yenə təkrar Рµdək, yenə, yахşımı!
“XР°rici ilgək” fiqurunu məşq Рµtməyə bР°şlР°dılР°r.
Ardı var...