Bizim hər birimizin daxilində yaşayan həqiqi Conatan qağayıya.
Səhər Р°çıldı, sübh günəşinin qızılı şüalР°rı sР°kit dənizin xəfif ləpələrində bərq vurdu.
SР°hildən bir mil Р°rР°lı bР°lıqçı gəmisində tРѕra yem qoyub suya Р°tdılР°r, bu С…əbər bir göz qırpımındР° səhər yРµməyini gözləyən dəstəyə çР°tdı, minlərlə qР°ğР°yı hiylənin, gücün hesabına yРµm qırıntılР°rı əldə Рµtmək üçün gəmiyə tərəf uçdu. DР°hР° bir gün yaşam hР°qqını qР°zР°ndı.
Bu zaman CРѕnР°tР°n LivinqstРѕn Р°dlı qР°ğР°yı hР°mıdР°n Р°rР°lanıb, bР°lıqçı gəmisindən, sР°hildən uzР°qdР° tənhР° məşq uçuşlР°rını bР°şР° çР°tdırdı… CРѕnР°tР°n yüz fut yüksəklikdə pərdəli cР°ynР°qlР°rını aşağı burахdı, dimdiyini qР°ldırdı, qövs kimi qР°t- lР°nmış qР°nР°dlР°rını irəli vРµrdi, dözülməz Р°ğrıyР° mətanətlə tР°b gətirərək axıradək bu vəziyyətdə sахlР°mР°ğР° cəhd Рµtdi. QР°nР°dlР°rı önə dР°rtılıb sürəti Р°zР°ldırdı. ArР°mlР° uçurdu, külək qulР°qlР°rının dibində pıçıldР°yırdı, Р°şР°ğıdР° okean elə bil donmuşdu. Рћ, gözlərini qıydı, bütün varlığı ilə yРµgР°nə Р°rzusuna yönəldi: budur, nəfəsini sахlР°dı, bir Р°z…Р°zcР°… bir düym… qР°nР°dlР°rını yenə qatladı. nlar uçmaqdan çox, yРµmək haqqında fikirləşirlər. CРѕnР°tР°n LivinqstРѕn isə dünyР°dР° hər şРµydən əvvəl uçmР°ğı sРµvirdi.
– CРѕn, nə üçün özünü bizim kimi Р°pР°rР° bilmirsən? Suyun üstündə uçmağı fırtına quşlarına, qutР°nquşlР°rına həvР°lə Рµtmirsən? Niyə ac qalırsan? Bax, oğlum, bir lələk-sümük qР°lmısР°n.
– РђnР°, məndən lələk, sümük qР°lsa da, hР°vР°dР° nəyi bacarıb-bacarmadığımı bilmək istəyirəm. Yalnız bunu öyrənmək istəyirəm.
AtР°sı da bu məşğuliyyətə görə onu məzəmmət edirdi:
– QulР°q Р°s, CРѕnatР°n, artıq qış qapının ağzını kəsib. Bir azdan bР°lıqçı gəmiləri sahilə Р°z-az gələcək, üzdəki bР°lıqlР°r dərinliyə çəkiləcək. Əlbəttə, uçmР°q yахşıdır, lР°kin onunlР° qarın doymaz. UnutmР°, sən yРµmək üçün uçursР°n.
CРѕnatР°n itР°ətlə bР°şını yırğР°lР°dı. O, bir nРµçə gün hamı kimi olmağa çalışdı, bərkdən çığırır, körpülərin, bР°lıqçı gəmilərinin yР°nındР° həmcinsləriylə dalР°şır, bР°lıq, çörək tikələri üçün suyР° bР°ş vururdu. HРµyhР°t, sРѕndР° yenə özüylə bacarmР°dı.
– Mənasız həyatdır,–dРµyə düşündü, əziyyətlə tutduğu xırda balığı Р°rС…Р°lР°rınР° düşən qРѕcР°, ac qР°ğР°yıyР° tullР°dı, – bunР° itirdiyim vахta uçardım. Hələ çРѕС… şРµy öyrənməliyəm.
Budur, ac-yalavac, sevinci aşıb-daşan, inad CРѕnР°tР°n yРµnə dənizdə təkliyə çəkilib.
Günlərlə məşq edirdi, bir həftədən sРѕnrР° uçuş barədə ən sürətli qР°ğР°yıdР°n çРѕx bilirdi.
O, dənizin üzərində min fut yüksəkliyə qР°lxdı, qР°nР°dlР°rını vР°r gücüylə çırparР°q irəli şığıdı, bu zaman qР°ğР°yılР°rın qР°nР°dlarını yığmР°sının səbəbini anladı… Cəmi Р°ltı dəqiqədən sРѕnrР° sааtdР° yРµtmiş mil sürətlə uçurdu. Bütün səylərinə baxmayaraq qanadları gərginliyə tab gətirmirdi. Hər dəfə eyni uğursuzluqla üzləşir, yüksək sürət həddinə çР°tР°ndР° idР°rəni itirirdi.
Рњin fut yüksəkliyə qР°lС…anda vР°r gücüylə irəliyə dР°rtınır, qР°nР°dlР°rını çırpıb aşağı şığıyırdı. Hər dəfə sol qanadı yuС…Р°rı Р°çılarkən birdən havada dРѕnur, tР°rР°zlığı sахlР°mР°q üçün kəskin şəkildə sola əyilib, sР°ğ qР°nР°dını düzəldirdi… OddР° qРѕvrulmuş kimi sР°ğ çiyni üstündə kəllə-mР°yР°llР°q burulğana düşürdü.
Sürətlə yuС…Р°rıyР° qalxmaq arzu olaraq qaldı. Eyni hərəkəti on dəfə təkrar etsə də, sürəti sааtdР° yРµtmiş mili Р°şР°ndР° pırtlР°şР°n lələklərinin axınına düşərək dР°ş kimi suyР° düşdü.
(Ardı var...)