Azərbaycan bölünməzdir Göyçə mahalı da Qərbi Azərbaycandir gəlin oğurlanmış torpaqlarımızı unutmayaq və ümid edək ki, nə vaxtsa yenə o torpaqlara qayıdacağıq
,Mən sizi doğma kəndimin keçmişi ilə tanış etmək istəyirəm.
Ağkilsə kəndinin yaranma tarixi XVI əsrin əvvəlinə (1610) təsadüf edir. Kəndin himi Cənubi Arərbaycanın Ərdəbil və Sulduz əyalətlərindən Göyçə mahalına gələn Məşədi Xavərlilər tayfasından olan dörd qardaşlar tərəfindən salınmışdır. Qardaşlar Göyçə mahalının ozan (aşıq) məktəbinin banilərindən biri olan Aşıq Ələsgərin təmsil etdiyi Alməmmədlilər tayfasının sakinləri ilə xala oğludurlar. Məşədi Xavərlilər Cənubi Azərbaycan xanları ilə aralarında olan uzun müddətli çəkişmələrə tab gətirə bilmədiklərinə görə, Göyçə mahalına gələrək, indiki Ağkilsə kəndində III-V əsrlərdə yaşamış Alban Türklərinin tarixindən bəhs edən Ağkilsəni özlərinə yaşayış yeri seçərək orda məskunlaşıb yaşamışlar. Kəndin ilk adının Ağkilsə adlandırılması da oradan yaranmışdır. Kəndin himini salan Məşədi Xavərlilər tayfasından dörd qardaşdan biri Xavəroğlu Məhəmməd Ağkilsə kəndindən Dərəçiçək (Razdan) rayonunun Təkəlik kəndinə köçərək orada məskan salmışdır. Kənd rayon mərkəzindən 12 km şərq tərəfdə düzənlikdə yerləşmişdir. Kənd şərq tərəfdən Zərzibil kəndi ilə 2 km, qərb tərəfdən Nərimanlı kəndi ilə 5 km, şimal tərəfdən Zod kəndi ilə 2 km, cənub təfərdən isə Qaraqoyunlu kəndi ilə 4 km həmsərhəddir. Kəndin eni 0.5 km, uzunluğu isə 1.5 km-dir. Kəndin 1521 hektar torpağı olmuşdur. Ondan 525 hektarı əkənək, 996 hektarı isə Çalmalı yayalağı ilə birlikdə biçənək və otaraq sahələridir. Kəndin yarandığı ilk gündən 1988-ci ilin dekabırına qədər iki dəfə dəyişdirilmişdir. Kəndin ilk adı 1935-ci ilin yanvarın 3-nə qədər Ağkilsə, ikici adı isə 1988-ci ilin dekabrına qədər Azad olmuşdur. Azad sözünün mənası isə azad, şad və firavan deməkdir. Bu ad erməni daşnaqlarının apardıqları Antitürk siyasətinin təsiri nəticəsində qoyulmuşdur. Kədin ərazisində adları Türk toponimlərdən ibarət çox gəzməli və mənzərəli qədim yurd yerləri vardır. Onlardan kəndin şimal tərəfində 2 km məsafədə yerləşən, Qaraqoyunlu kəndinin ərazisi olan Hüsən çayına 100 m qalmış “Ocaq daşı”, kəndin yenə şimal tərəfində yerləşən Axund təpəsinin sol tərəfindəki “Bəzirxana”, kəndin mərkəzindəki “Dədə Ələsgər”-in qəbir üstü abidəsi və XIX əsrin sonlarında kəndin Hacılar tayfasının sakinləri tərəfindən tikilmiş məscid dini, kəndin mərkəzindəki tarixi III-V əsrlərə təsadüf edən Alban Türklərinin 1254-cü ilə qədər yaşamasından bəhs edən, 1254-cü ildə Türk xeyriyyəçisi Əhməd Xoca tərəfindən təmir olunan və balaca giriş qapısının üstündəki daş kitabənin üzərində “Qrabar” əlifbası ilə yazı olan Alban kilsəsi isə tarixi abidədir. Həmin kitabədə yazılan yazının oxunması çox çətin olduğu üçün erməni daşnaqları kilsəni özlərinə aid edirdilər. Bu məsələni atdınlaşdırmaq üçün 1958-ci ildə Basarkeçərə rayon XDS. İK-nin sədri vəzifəsində işləyən kənd sakini Göyçə mahalının tanınmış və qeyrətli oğullarından biri el ağsaqqalı Məmmədov Bilal Xəlil oğlu kilsənin tarixini erməni daşnaqları tərəfindən saxtalaşdırıldığını görüb İrəvan şəhərindən Alban tarixini və əlifbasını kamil bilən professor dəvət edir. Zod qızıl mədənini direktoru işləmiş Brest qalasının müdafiəçisi olan Samvel Matevosiyanın iştirakı ilə təşkil onunan komissiya həmin daş kitabəni oxuyaraq bir daha təsdiq etdi ki, həqiqətən həmin kilsə alban türklərinə məxsusdur. Kəndin ərazisindəki qədim yurd yerlərindən Səhnəbani bulağını (Böyük bulaq), Mehdi bulağını, Dövrüş bulağını, Bəzirxana bulağını, Qumlu bulağı, Bəşir düşən dərəni, Dərə yurdunu, Yelvə dərəsini, Axund dərəsini, Daşlı güneyi, Qalaq daşlarını və Sarı xəndək adlanan yerləri göstərmək olar. Sarı xəndək adlanan yerdə aparılan arxeoloji qazıntılar zamanı üç dörd mərtəbəli qəbirlərin tapılması bir daha sübut edir ki, kəndin ərazisində qədim türkçülüyü təbliğ edən Alban türklərinin yaşamasını təsdiq edir. Kədin ərazisində müxtəlif dövrlərdə kənd və qonşu kəndlərinin əhalisinə xidmət edən 3 su ilə işləyən un dəyirmanları olmuşdur.